Wiele osób zastanawiało się, czy żyję, czy nie rzuciłam bloga i czy w ogóle wyjeżdżam jeszcze do Anglii. Odpowiedź na te pytania brzmi: tak, tak i tak. Nowy rok szkolny, nowe teksty i nowe informacje. A to wszystko pod tym adresem i prosto z Anglii. Jesteście gotowi?
Jeśli natomiast chodzi o aktualności...
Przyjazd do szkoły
Dotarłam do szkoły w niedzielę. W sumie cała i zdrowa, choć co najmniej lekko zmęczona. Niby samolot odlatujący (dopiero) o 7:30 z lotniska położonego bliżej mojego domu, niż to z którego latam zazwyczaj, sprawił, że mogłam spać tamtej nocy o jakieś 1,5h dłużej niż zwykle, ale koniec końców, taki lot znacznie wydłużył
moją typową podróż. Bowiem, po przespaniu całego lotu, wylądowaniu na London Heathrow, odnalezieniu dworca autobusowego przy Terminalu 2 i 3 oraz po złapaniu odpowiedniego autobusu, miałam przed sobą jeszcze 5h podróży. Nie 3h, jak wtedy, gdy jeździłam autobusem z London Stansted do Norwich. Nie 1,5h, jak wtedy, gdy podróżowałam pociągiem z przesiadką w Cambridge. 5 godzin w autobusie z torbami na kolanach. Auć.
Dobra, tak naprawdę nie było tak źle. Tak, przespałam 95% podróży. A gdy się obudziłam, już pod Norwich, pozostało mi tylko zrobić zakupy, dotoczyć się na postój taxi ze wszystkimi walizkami i stamtąd pognać pierwszą lepszą z nich do szkoły.
I tak też zrobiłam.
 |
| do zobaczenia wkrótce; lecimy; widać wybrzeże Anglii; Londyn x2; autobus. |
Po dwóch miesiącach i paru dniach, po różnych wakacyjnych przygodach i podróżach, z aparatem na zębach, bez ósemek, z umiejętnością prowadzenia samochodu, z nowymi zdjęciami do zawieszenia na szafie, z 30kg bagażu i dodatkową toną wspomnień, doświadczeń i planów, znalazłam się znowu w Anglii. Czy mądrzejsza? Bardziej szczęśliwa? Doświadczona? Dojrzała? Cóż. Czas pokaże.
Co nowego?
Od razu rzuciło się w oczy sporo nowych twarzy.
Szkoła bije swoje rekordy populacji uczniów, osiągając wynik około 500 osób w wieku od 10 do 18 lat. Nawet w internacie damskim to widać: pojawiło się kilka nowych dziewczyn na roku niżej, tj. 12. Męski - podobno znowu przepełniony, ale z racji, że jedyna "wtyka" w tamtych rejonach, tj. poprzedni stypendysta BAS w mojej szkole, właśnie ją skończył, nie mam pojęcia, jak to tam teraz właściwie wygląda.
A ja, jako, że jestem jedyną osobą w damskim internacie na roku 13, otrzymałam dwuosobowy pokój, w którym mieszkam sama, a który jest mniej więcej trzy razy większy od poprzedniego. Czy wyobrażacie sobie posiadanie własnego biurka?!
Jasne, ja też. W domu takie miałam.
A tu, aż do tego roku, nie.
A teraz, jak już wreszcie dostałam biurko, to w pakiecie. I tak, mam nie jedno, a
dwa ogromne biurka, co jest naprawdę super. Tak samo, jak fakt, że mój pokój ma korytarzyk, co sprawia, iż w nocy na korytarzu nie widać, iż w środku pali się światło. Oczywiście, jest to zbędne udogodnienie, jako że, jak pewnie wszyscy się domyślacie, punkt 22:30 gaszę światło i regulaminowo kładę się spać. Ale, gdyby kiedyś (oranyranyrany, nie!) przyszło mi do głowy zrobić coś nielegalnego typu: "pójść spać o 22:31", wreszcie mam tę możliwość bez opcji zostania przyłapanym. :D
I mam Narnię. Dla niewtajemniczonych: Narnia to taka kraina, do której w pierwszej części
"Opowieści z Narnii" wchodziło się przez szafę. A w moim korytarzyku jest właśnie jakieś małe, tajemnicze pomieszczenie, które wygląda, jak stojąca trumna, gdzie...
No dobra, właśnie sobie strzeliłam samobója, opowiadając o stojących trumnach we własnym pokoju, znajdującym się w starej jak świat szkole. Ale na szczęście, jak Wam wspominałam, ZAWSZE chodzę spać o 22:30, więc chyba nic mi nie grozi. ;)
A oto mój nowy pokój:
Z nowości, o których już tylko wspomnę, pozostawiając ich rozwinięcie na następne posty:
- szykujemy się na Dzień Muzyki i znowu za tym biegam jako Kapitan Domu;
- właśnie zaczęłam na poważnie swoją zabawę z rekrutacją na studia, trzymajcie kciuki!
- po wynikach egzaminów rzuciłam literaturę angielską...
- ...i robię obecnie na
poziomie rozszerzonym (A2): historię, matematykę, Business Studies, a także podchodzę w czerwcu do egzaminu z polskiego;
- zaczęłam też przyspieszony kurs ekonomii na
poziomie podstawowym (czyli mam lekcje z rokiem 12), celem sprawdzenia, czy na pewno chcę to studiować.
Ale o tym kiedy indziej. Bo dzisiaj, abyśmy na chwilę zapomnieli o tym, że przed nami kolejny rok szkolny, a jestem już taka stara, że mój rocznik kończy szkołę, ma studniówkę (na którą, oczywiście, się wybieram we własnej osobie :)) i w ogóle, pisze maturę, przed nami...
Fotograficzne podsumowanie lipca i sierpnia 2015r.:
Podróże bliższe i dalsze:
...Czyli Warszawa, Częstochowa, mój piękny powiat, Lublin:
 |
Warszawa; ciągnikiem w świat!; rowerem w świat!; Częstochowa;
Warszawa; Lublin x5; powiatowo; Lublin; powiatowo; Lublin; przed siebie w trasę :D |
Berlin:
 |
piętrowy Kaufland; Curry 36 - najbardziej znany Currywurst w Berlinie; Berlin nocą; Alexanderplatz;
Muzeum Żydowskie; panda w Muzeum Historii Naturalnej; tradycyjne stroje w wersji niecodziennej;
Wieża Telewizyjna z Hotelu Park Inn; truskawski sprzedawane na dworcu; Brama Brandenburska; Wieża Telewizyjna nocą;
dinozaur w Muzeum Historii Naturalnej; Polski Bus - tj. nasz środek transportu; Katedra Berlińska; napis Berlin;
Currywurst z Curry 36 wraz z frytkami. |
Wakacyjne wypieki i inne smaki lata:
 |
blok czekoladowy w przygotowaniu; lubelskie wypieki drożdżowe; śniadanie pt. "nie mam zębów",
czyli po aparacie; największe drożdżowe, jakie w życiu zrobiłam; sernik na zimno; drożdżówki ciąg dalszy;
berlińskie pączki; słynny Gemuse Kebab; desery lodowe z mojego miasta; Snickers Brownies;
ciasteczka z m&m'sami w przygotowaniu; lubelskie drożdżówki cz. 2; ciastka orzechowe;
słodka jak ulepek kawa z Samorządówki w moim liceum; zupa krem pt. "brak zębów", tradycyjna pizza hawajska z pieczarkami.
|
No i pozostałe aktywności, które składały się na tamte wakacje:
 |
różne wyprawy; praktyczna część kursu na prawo jazdy; artystyczne ujęcia;
spotkania z przyjaciółmi i innymi ludźmi wartymi tego, by poświęcić im czas; wschody słońca;
walka z za ciężkimi walizkami; rolki; robienie prezentu na 18-stkę; odwiedziny na Okęciu po latach nieobecności. |
I tak to właśnie było; najbardziej komiczne i zaskakujące wakacje mojego dotychczasowego życia. :D
Ale cóż, niczego nie żałujmy, nie zapominajmy, a przede wszystkim, pamiętajmy, że co by nie było, i tak wszystko zawsze się można wyjaśnić i naprawić, ze złego czyniąc dobre. :)
I z tą właśnie myślą, jeszcze raz oficjalnie pozwolę sobie otworzyć nowy rok szkolny (dla mnie już ostatni) na tym blogu!
Pozdrawiam serdecznie i do wkrótce!
Każdy Dom miał swoją wydzieloną część zamku, z ukrytym wejściem. Uczniowie w tych Domach mieszkali; we własnym gronie odbywali też lekcje, jedli posiłki, spędzali czas wolny. Poza tym, między Domami w każdym roku szkolnym trwała rywalizacja ogólna o Puchar Domów oraz sportowa - o Puchar Quidditcha. 
